Op een dag leer je het verschil kennen tussen een hand vasthouden
en een ziel ketenen.
Dan leer je dat liefde niet betekent leunen
en dat gezelschap niet betekent veiligheid.
Je ontdekt dat een kus geen contract is
en een geschenk geen belofte.
En je begint je nederlagen en je verlies te accepteren,
met je hoofd omhoog en je ogen open.
Je leert te vertrouwen op vandaag om mee te werken,
omdat morgen te onzeker is voor plannen.
En na een poosje leer je dat zelfs zonneschijn je verbrandt als je er te veel van krijgt.
Dan wordt het tijd om je eigen tuin te beplanten
en zorg te dragen voor je eigen ziel.
Je wacht dan niet langer op wonderen van buiten af.
In plaats van te wachten tot iemand je bloemen brengt,
leer je wat je werkelijk kunt verdragen.
Je gaat voelen dat je echt kunt volhouden,
dat je werkelijk sterk bent
en dat je echte waarde hebt.
En dat waar een wil is, is een weg.
En je leert…
En je leert…
Bij ieder afscheid leer je…
